بنم بنو بنى


1. ⇒ بنوبنى

بَنَا, aor. ـُ {يَبْنُوُ}: see art. بنى.


اِبْنٌ

اِبْنٌ, held by some to be originally بَنَوٌ: see art. بنى.


بُنُوَّةٌ

بُنُوَّةٌ: see art. بنى.


بَنَوِيٌّ

بَنَوِيٌّ: see art. بنى.