وبأ
وبت
وبخ
1. ⇒ وبت
وَبَتَ بِالمَكَانِ, aor. يَبِتُ, (inf. n. وَبْتٌ, L,) He remained, stayed, abode, or dwelt, in the place. (Ḳ.)
وَبَتَ بِالمَكَانِ, aor. يَبِتُ, (inf. n. وَبْتٌ, L,) He remained, stayed, abode, or dwelt, in the place. (Ḳ.)