محل محن محو


مِحْنَةٌ

مِحْنَةٌ A trial, (Ṣ, Mṣb, Ḳ,) or trying affliction: (Ṣ:) pl. مِحَنٌ. (Mṣb.)


مَحُونَةٌ

مَحُونَةٌ (not مُحُونَةٌ): see art. حين.