نتأ نتب نتج


1. ⇒ نتب

نَتَبَ, aor. ـُ {يَنْتُبُ}, inf. n. نُتُوبٌ, It swelled forth; became prominent, or protuberant. (Ṣ, Ḳ.) Said of a girl's breast. (Ṣ.)