بين
بيه
ت
1. ⇒ بيه ⇒ باه
بَاهَ لَهُ, aor. يَبَاهُ, inf. n. بَيْهٌ; and مَا بِهْتُ لَهُ: see 1 in art. بوه.
بين
بيه
ت
بَاهَ لَهُ, aor. يَبَاهُ, inf. n. بَيْهٌ; and مَا بِهْتُ لَهُ: see 1 in art. بوه.